piątek, 31 stycznia 2014

Blog tematyczny.

Od pierwszego dnia życia mego bloga, sens jego istnienia był jeden - opisanie formalnych i moich osobistych zmagań z adopcją.

Założenie było takie, że blog dotyczyć ma  tylko tego tematu. Nie chciałam opisywać każdego dnia z Czarodziejem a jedynie tematy związane z adopcją - czyli sam proces oraz moje życie z dzieckiem, z pewnego rodzaju obciążeniami (odwracalnymi bądź nie).

Wobec tego nastał ten czas, kiedy moja aktywność troszeczkę zmaleje - nie , nie zamierzam całkowicie przestać pisać, bo co jakiś czas "adopcja" odzywa się w moim życiu, chociażby podczas pewnych zachowań Czarodzieja, budzących moje niepokoje. Niemniej jednak prawda jest taka, że opisałam już 95 %  doświadczeń mojej Rodziny, od momentu przystąpienia do adopcji - do czasu aż staliśmy się pełną Rodziną. Taki był cel i myślę, że go osiągnęłam. Przekonują mnie do tego te wszystkie moje posty, w których zawarłam dużo siebie tylko po to, aby komuś pomogło to podjąć decyzję, czy droga Rodzica adopcyjnego to Jego droga. Jeśli moje posty, rozjaśniły coś, choć jednej osobie, to blog spełnił swą rolę.

Przyjdzie dzień, że blog bardziej ożyje i będziecie wiedzieli, kiedy to nastąpi - wtedy, gdy będziemy czekać na naszą Czarodziejkę. Tymczasem blog zwolnił, bo zwolniliśmy My...

Moje życie z Czarodziejem coraz bardziej mnie zaskakuje i uspokaja. Mały ma niecałe 2,5 roku a jest dla mnie całkowicie świadomym partnerem, ze swoim charakterem i swoimi celami. Każdego dnia zauważam, jak bardzo jest inteligentny, ostatnie miesiące to Jego ogromny postęp . I coraz częściej fakt, że nie jest biologicznie Mój, jest dla mnie jakimś niewiarygodnym banałem...
Mój Czarodziej zadziwia mnie każdego dnia... tak samo jak Ja zadziwiam siebie... uważam się za Matkę zrównoważoną, taką która nie zwariowała na punkcie swojego dziecka, tymczasem w ostatni weekend pojechaliśmy do dawno niewidzianych przyjaciół z Wrocka (bez Czarodzieja) - i co chwilę łapaliśmy się na tym, że ciągle rozmawiamy tylko o Nim, jak jakieś nudne dupy :) ...
Po prostu nie da się nie zwariować na punkcie takiego Czarodzieja... przerażające jest tylko to, że Jego "czar" nie traci na mocy... Strach się bać :)

6 komentarzy:

  1. Będę czekać na Wasze magiczne wpisy :) Pozdrawiam :)

    OdpowiedzUsuń
  2. Oj rozjaśniły, rozjaśniły te Twoje wpisy - wręcz oświetliły nam całą naszą drogę i utwierdziły w przekonaniu, że podjęliśmy właściwą decyzję :) Dziękuję za dotychczasowe posty, czekam niecierpliwie na kolejne i mam nadzieję, że już wkrótce dołączy do Was mała Czarodziejka :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Ten komentarz został usunięty przez autora.

    OdpowiedzUsuń
  4. Bardzo się cieszę, że na naszej drodze adopcyjnej trafiłam na Twego bloga. Dziękuję za każdy wpis. Twoje słowa niejednokrotnie mi pomogły. Cieszę się, że będą kolejne wpisy. Czekam z niecierpliwością i pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń

Jeśli logujecie się jako Anonimowy - nie zapomnijcie podpisać się w treści komentarza :)