Muszę Wam się do czegoś przyznać.

Do tego jak bardzo nie jestem idealna. Chyba wam się to należy :) - natchnął mnie ostatni komentarz i poczułam się nim zawstydzona, dlatego muszę się przed wami obnażyć.

Po pierwsze - jestem leniwa i nie lubię zimna.Często zamiast spaceru wybieram supermarket i zakupy... Takimi wyjściami mocno zabijałam czas, szczególnie trudne początki z Czarodziejem, który nie interesował się niczym i bardzo rzadko zajmował zabawkami. A w sklepie siedzący w wózku był zawsze uśmiechnięty i zadowolony a ja odpoczywałam oglądając szmaty :).
Po drugie - nie lubię spacerów i nie przestrzegam zasady codziennego wychodzenia z dziećmi. W zimę jest masakra :) - mogłabym się zamknąć w domu od października do kwietnia...
Po trzecie - jestem syfiarą i bałaganiarą - pomimo prawie codziennego sprzątania w domu często mam syf. Nie wiem... tak po prostu mam.
Po czwarte - zdarza mi się krzyczeć na dzieci, często kiedy jestem z nimi sama wiele dni pod rząd łapie mnie frustra i zmęczenie i wtedy drę się jak Natalia Boska z Rodzinki.pl
Po piąte - nie mam niekończącej się cierpliwości do pracy z własnymi dziećmi - wolę jak robią to obcy. Niestety nie zawsze jest to możliwe, bo w przypadku Czarodzieja konieczna jest praca w domu, poradni i przedszkolu - czyli wielotorowo.
Po szóste - często drażni mnie dzisiejsza gloryfikacja macierzyństwa i zastanawianie się czy analizowanie każdego swojego kroku do dzieci. Każdy jest specjalistą od macierzyństwa i drażnią mnie ci idealni, którzy w prawie każdym zachowaniu rodzica widza traumy dla dziecka. Uważam że to lekka przesada.
Po siódme -  nie oddaję wszystkiego i zawsze swoim dzieciom, wychodzę z założenia, że też jestem człowiekiem i też mam swoje potrzeby czy prawa.  Często tłumaczę to Czarodziejowi.
Po ósme - prawie rocznej Czarodziejce na obiady daję najczęściej gotowe obiadki, w ramach oszczędności swojego czasu rzadko jej gotuje...
Po dziewiąte - czasem jak dzieci się obudzą udaję przez trochę, że ich nie słyszę i liczę na to że jeszcze zasną...
Po dziesiąte - lubię wychodzić czasem bez dzieci, sama z koleżankami albo z mężem a dzieci raz na jakiś czas sprzedać dziadkom.
Po jedenaste - jestem zbyt prawdomówna i często nie mogę utrzymać języka za zębami
Po dwunaste - przeklinam

Po trzynaste - mój mąż też nie jest idealny - nie potrafi zapamiętać 3 rzeczy na zakupach bez listy i często nie zauważa rzeczy dla mnie tak jasnych, że mam ochotę od razu kopnąć go w .... Jest typowym facetem, łagodnym i dobrym ale jednak facetem - jakże często nieobecnym umysłem, tylko ciałem.
Ufff... to już wszystko o mnie wiecie :) :P