Wizyta Pani Kurator Sądowej.

Jak wiecie - albo i nie, to teraz się dowiecie :) - dostaliśmy aż dwa zlecenia kuratorskie wraz z powierzeniem pieczy.

Pani Sędzia, która prowadziła naszą sprawę wraz z postanowieniem pieczy nadała nam dwa zlecenia kuratorskie - comiesięczne. Dała nam ogólnie wszystko to, co ustawa przewidziała - w pełnym tego zakresie ... Niestety okazuje się jednak, że nasze próby przyspieszenia rozprawy o powierzenie pieczy były co najmniej jakąś zbrodnią! Widać nie jest dla innych zrozumiałe to, że my rodzice chcemy, aby nasze dziecko było z nami jak najszybciej... Tak samo jak chcą tego rodzice biologiczni, tak samo chcemy tego my - adopcyjni. Gdy odnajdujemy nasze dziecko chcemy być już razem jak najszybciej i każdy dzień to opóźniający, to dla nas tortura!

Na rozprawie okazało się, że nie powinniśmy widywać się z Czarodziejką w Pogotowiu do momentu wydania przez Panią Sędzię postanowienia o osobistej styczności... Jasne... wtedy oczekiwanie na pieczę i na wspólne zamieszkanie przeciągnęłoby się o kolejne 2,5 miesiąca... po raz kolejny przekonuję się, że to nie dziecko jest tutaj najważniejsze i jego dobro jest niestety daleko za procedurami. A Sądy to według mnie najsłabsze ogniwo całego procesu...

Wizyta Pani Kurator była bardzo sympatyczna, okazało się, ze odwiedziła Nas Pani, która prowadziła również sprawę Czarodzieja - tak, wtedy też mieliśmy Kuratora, bo byłam na tyle bezczelna aby również pisać do Sądu prośby o przyspieszenie rozprawy (przypominam, że na pieczę czekaliśmy również prawie 3 miesiące). Pani Kurator przywitała nas słowami "Z ciekawości do Was przyszłam, co żeście przeskrobali, że dostaliście aż 2 zlecenia kuratorskie". Z uśmiechem wyjaśniłam Pani Kurator na czym polegała nasza bezczelność - na 2 pismach do Sądu oraz na spotkaniu z Prezesem Sądu w celu przyspieszenia powierzenia pieczy nad Czarodziejką... Nasza bezczelność nie znała granic... Pani Kurator doskonale pamiętała Czarodzieja i nie mogła wyjść z podziwu jakim jest chłopcem. Miał akurat świetny dzień, bo nawet z nią porozmawiał :). Całe szczęście Pani Kurator okazała się dla nas bardziej wyrozumiała i doskonale rozumiała na czym polegała nasza zbrodnia!
Następna wizyta we wrześniu.

Przy takich doświadczeniach ciężko się dziwić komuś, kto jako nowy chce wejść w proces adopcji, że jest przeświadczony o zbyt wygórowanych procedurach i się ich boi.
O ile procedury ze strony Ośrodka są dla mnie w pełni zrozumiałe - muszą jak najlepiej nas poznać oraz dobrać najlepszych rodziców dla dziecka - o tyle wygórowane ambicje Sądu co do swojej roli są dla mnie lekko niezrozumiałe. Sąd ma nadać moc prawną całemu procesowi i prawda jest taka, że nie mają wpływu na połączenie nas z naszym odnalezionym dzieckiem i to, co z tego wyniknie. O tym decyduje Ośrodek. I nikt mnie nie przekona, że wszystkie rozprawy o powierzenie pieczy odbywają się jawnie - nie, bo w ostatnim czasie dwie znajome mi pary otrzymały zaoczne postanowienie - czyli pismo o powierzenie pieczy czekało na nich w sekretariacie Sądu wystawione i podpisane przez Panią Sędzię bez osobistego poznania ich. Można? Można. Ich dzieci trafiły do nich odpowiednio w 9 dni i 3 tygodnie. My na nasze czekaliśmy 2,5 miesiąca. Nadal nie mogę się pogodzić z tak nierówną i niesprawiedliwą procedurą. Czarodziejka jest z nami już prawie 2 miesiące a ja nie mogę zapomnieć tych uczuć, które w nas były, gdy ją odwiedzaliśmy ale nie mogliśmy jej zabrać do domu.
Mówcie co chcecie, ale coś tu jest nie tak... coś tu po prostu nie działa...