Dwa lata jesteśmy razem!

Zbieram się i zbieram do napisania posta... już taka leniwa się zrobiłam, że normalnie sama ze sobą wytrzymać nie mogę :)
A tak serio... Minęły dwa lata. Często pisałam o tym, że przez pierwszy rok po adopcji miałam sama problem ze sobą, że bujałam się między moim życiem sprzed Czarodzieja a życiem po.
Dziś mogę śmiało powiedzieć, że ledwo już pamiętam życie sprzed Czarodzieja :)

Nie wiem czy tylko mi zajęło sporo czasu pełne oswojenie się z tym, że jestem Mamą, ale cóż taka prawda. Paradoksem jest, że Czarodziej był bardzo wyczekanym i wymarzonym przez Nas dzieckiem, a jednak poskładanie siebie i rodziny po odnalezieniu swojego dziecka trochę trwa. U innych krócej a u innych dłużej.
Myślę też, że czasem jest tak, że komuś trudniej na początku a z kolei inni odczuwają kryzys dopiero w parę miesięcy po, wtedy kiedy minie euforia i zacznie się normalne życie. Gdy nasze dziecko też oswoi się z tym, że ma tych Starych już całkowicie dla siebie i zaczyna pokazywać swój prawdziwy charakter.

Jaki charakter ma Czarodziej?
Mega optymista - dla niego szklanka jest zawsze do połowy pełna
Trochę histeryk - z dziecka, które nie płakało jak się wywracało - aktualnie byle przygnieciony paluszek powoduje potok łez.
Początkowo nieśmiały - przy dłuższym poznaniu oswaja się.
Ciekawski, uważny, pomocny ale czasem i maruda i upierdliwiec :)
I Energia!!! W przedszkolu najwyższa punktacja jeśli chodzi o samodzielność i sprawność fizyczną.

W rodzinie ma ksywę "Fizyczny" .